تصاویر / برج سه طبقه ی خالی از سکنه
پرنده گان هم برای حفظ آرامش کوچ می کنند
به گزارش پایگاه خبری سیمین ، برج کبوتر شهر شاپورآباد در قسمتی از بافت تاریخی شهر و بسیار بزرگ و با معماری استوانه ای در سه طبقه و خاص دوره ی قاجاریه ، می باشد .
این بنای تاریخی ، مورخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۷۴۹۱ در فهرست آثار ملی کشور ، قرار گرفت و در سال 1386 دهیاری شاپورآباد با اعتباری بالغ بر 20 میلیون تومان و در سال 1397 شهرداری شاپورآباد با اعتباری بالغ بر 100 میلیون تومان این بنا را مرمت و بازسازی می کند.
درب چوبی کوچکی در قسمت جنوبی بنا برای رفت و آمد کشاورزان و مردم تعبیه شده است و بعد از ورود به داخل از قسمت راست برج، پله ها به صورت منظم و مارپیچ به سه طبقه ی برج منتهی می شود به صورتی که بدون اینکه متوجه شویم به طبقه ی سوم می رسیم .
در هر طبقه پنجره هایی یک شکل برای رفت و آمد کبوترها ، دیدبانی شهر و جابجایی هوای داخل برج ، طراحی شده است و البته از طبقه همکف تا سوم با ارتفاع زیادی مواجه می شویم که در طبقه ی سوم نگاه کردن به کف زمین کمی ، هولناک است و اما حرکت در بین دالان های این برج ، فوق العاده پرجاذبه است.
در داخل هر طبقه ، لانه های کوچک در مجاورت هم ساخته شده اند که هرخانواده بتوانند در کنار یکدیگر زندگی کنند در زمان ورود به برج به هرطبقه و هر لانه ، سرک کشیدیم و به ندرت کبوتری در لانه ها ، مشاهده می شد و حدود نیم ساعت زمان برد تا تمامی لانه های این برج را نگاه کردیم متاسفانه فقط 3 لانه با پرنده و 6 تخم در آن دیدیم.
کاه گل زیبا ، هوای خنک و معماری دوره ی قاجاریه که هنوز در این بنای تاریخی ، حرفی برای گفتن دارد و در هر لحظه احساس خاصی به تو می بخشد و شبیه آرامش خانه های تاریخی است و جالب اینجاست که با وجود اینکه این برج خالی از سکنه و هیاهوی زندگی پرنده هاست اما برج کبوتر شاپورآباد هنوز زنده است و این نشان از عظمت معماری ایران دارد.
رئیس شورای اسلامی شهر شاپورآباد به خبرنگار سیمین ، گفت : این کبوترخانه روزگاری نقش بسیار موثر و مهمی در رونق زندگی کشاورزان و مردم داشته است .
حسین گل آقایی ، افزود : این کبوترخانه ها علاوه بر حوزه کشاورزی در باورهای معنوی دیرینه ی ایرانیان هم جایگاه ویژه داشته اند به صورتی که دانه ریختن برای این پرندگان به خصوص در زمستان بسیار رایج و مورد توجه مردم بوده است.
به گفته وی ، با بی توجهی به از بین رفتن قنات ها،چاهای متصل به قنات ها و خشک شدن درختان مجاورت برج کبوتر و استفاده از کود های شیمایی ، کم کم از اهمیت و حفظ این کبوترخانه ها کاسته شد .
وی تصریح کرد : در گذشته دیدگاه شکارچی ها هم متفاوت از امروز بود متاسفانه با رشد این شکارچی ها ی نامهربان ، ترس به جان این پرنده ها افتاد و آرام آرام این مکان را ترک کردند.
با بررسی این بناهای تاریخی به تاثیر هر چه بیشتر انسان بر طبعیت واقف می شویم و آنچه که قابل ذکر است چرا باید در طول زمان از داشته های تاریخی غافل بمانیم و رهایش کنیم؟
اصولا این نوع کبوتر خانه ها در شهر های مختلف ایران دارای مالکین خصوصی هستند اما در شهر شاپورآباد چنین نیست و مردم با یکدلی و هماهنگی بایکدیگر این کبوترخانه را ساخته و نگهداری می کرده اند که نشان از اتحاد و هم فکری ، گذشته ی این شهر ، دارد .
شایسته است چنین بنای تاریخی و سالم که اکنون در اختیار شهرداری شاپور آباد می باشد با تغییر کاربری ، متناسب با کارکرد بنا هم به رونق گردشگری منطقه و هم به اهمیت معماری این کبوترخانه ، افزوده شود .
شاپور آباد از توابع شهرستان برخوار در ۱۸ کیلومتری شهر اصفهان واقع شده است و دارای فرهنگ عامه ی غنی می باشد.
تمام/
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید